Elke morgen ligt mijn ontbijt op een bordje die mijn moeder nog opgespaard heeft van de Leeuwenzegels... Op elk pakje Leeuwenzegel margarine zat een zegel...soms met een actie wel eens twee... Die knipte je er dan vanaf...deed ze in een klein doorzichtig papieren zakje...en als je genoeg zegeltjes had stuurde je ze op naar Leeuwenzegel voor een kado... Veel van ons speelgoed werd zo bij elkaar gespaard... Zo ook mijn ontbijtbordje... Heel vroeger at men natuurlijk gewoon boter...gemaakt door de boerin...van koeienmelk... Maar in 1914 ontstond er schaarste aan boter vanwege de Eerste Wereldoorlog... en schakelde men over op kunstboter...gemaakt door de Firma Brinkers...die het margarine noemde...en gemaakt werd van rundvet... Je kocht het bij de melkboer per ons...of per pond...die het dan verpakte in een vetvrij papier...In 1932 was er echter weer een boteroverschot...en bedacht de toenmalige regering het “menggebod”... Men werd verplicht om boter bij de margarine te mengen...en het moest verkocht worden in kleinverpakking...met een wikkel erom... En zo ontstond het pakje Leeuwenzegel margarine... Eind jaren 50 kwam Leeuwenzegel met “ de jonge leeuwenclub “...met als mascotte Prins Leo... een leeuwtje natuurlijk...Je kon lid worden van de club en je ontving dan het jeugdblad Prins Leo... Als je jarig was kreeg je een ansichtkaart van Prins Leo... En oh...wat was je daar blij mee...dat die Leo zo maar je verjaardag nog wist...wat voelde je je belangrijk...! Vaak kreeg je “ speeltjes “ bij twee pakjes Leeuwenzegel margarine... in 1961 waren dat filmstrips...er waren 84 verschillende...Het afspeelapparaat kon je met de zegels opsparen... Ook de plastic dieren...speldjes...en de tekentoverschijf kreeg je gratis bij de boter... Ik denk dat ons moeder daarom altijd Leeuwenzegel kocht...waren wij ook weer een poosje zoet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten