Verhalen over het vroegere leven, wonen en werken in de Alblasserwaard...
zondag 26 maart 2017
Van Slijpe...
In museum Het Voorhuis is op het ogenblik een tentoonstelling te zien over de familie van Slijpe... Ruim twee en halve eeuw is een lid van deze familie...vrijwel ononderbroken...een bestuurder van Goudriaan en Ottoland geweest... Het begon met Lucas Willem...in 1705 werd hij baljuw en schout van de twee dorpen... Zijn zoon Rogier nam de taak van zijn vader over in 1730... Daarna volgden er nog een Lucas...een Nicolaas...weer een Rogier...een Johannes...een Wijnandus...tot en met de laatste Rogier... Zijn huwelijk met Teuntje Korevaar bleef kinderloos...in 1958 werd hij opgevolgd door Muus Visser... Van de laatste burgemeester van Slijpe...RDCM...is in museum Het Voorhuis o.a. zijn ledikantje te bewonderen... Ook zijn gebreide borsterok...en één schoentje zijn bewaard gebleven... Op de foto staat het latere burgemeestershuis in Goudriaan... op de onderste foto staat het echtpaar van Slijpe...bij een bezoek aan Ottoland... met op de achtergrond de huizen van de families Romijn (de bakker) en de Hoop...tegenover de Hervormde Kerk... Ook deze foto's zijn te zien in Het Voorhuis...elke zaterdag geopend van 14.00 uur tot 16.30 uur...
zondag 19 maart 2017
Geschiedenis...
En dan kom je in oude geschriften dingen tegen over je eigen dorp Goudriaan...die ik nooit geweten heb... Dat er in Goudriaan vroeger een jaarlijkse Kermis was...dat we ooit belegerd zijn door bewoners...uit Hoornaar... Goudriaan was Patriottisch...Patriotten waren burgers...die in opstand kwamen tegen Stadhouder Willem V ...die ze zagen als een soort dictator... Ze eisten meer zeggenschap door burgers in de politiek... De stadhouder riep later de hulp in van Pruisische troepen...om de orde te herstellen... Wie geïnteresseerd is in het vroegere...woelige...Goudriaanse leven...bij deze...
zondag 12 maart 2017
De grote schoonmaak....
zaterdag 4 maart 2017
Zandtapijt...
Een zandtapijt werd gemaakt door zand te strooien op een harde ondergrond... Vroeger werd dit gedaan als men te weinig geld had om een echt tapijt te kopen... Je deed fijn...droog...wit zand in een gevouwen stuk papier...en strooide daarmee mooie patronen op de vloer... Meestal waren dat bloemen... korenaren... of figuren met veel krullen... De vrouw des huizes deed dat meestal op zaterdag...zodat de keuken...of kamer...er op zijn zondags uit kwam te zien... De echte creatievelingen strooiden uit de losse hand...en hun tapijten waren vaak prachtige kunstwerken....Op maandag veegde men het zand weer bij elkaar...en werd het bewaard voor het volgend weekend... Wat een werk...denk je dan...maar voor veel vrouwen was het zandstrooien een welkome afwisseling...na het zware boerenwerk...
Abonneren op:
Posts (Atom)